Ηλίας Χρήστου, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Απεβίωσε ο Πολιτικός Μηχανικός Ηλίας Χρήστου.

Η κηδεία του εκλιπόντος θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 18/4/2016, στις 13:00, στο νεκροταφείο Ζωγράφου.

Ο Ηλίας Ν. Χρήστου διετέλεσε Εκλεγμένο μέλος της Αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. από το 1991 και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τ.Ε.Ε. από το 2005 έως το 2007.

Γεννήθηκε στη Θήβα το 1948.

Αποφοίτησε από το Α΄ Πρότυπο Λύκειο Πλάκας το 1966 και στη συνέχεια σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο (1966-1971) και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1983-1987).

Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας Πολιτικός Μηχανικός από το 1971 ως το 1981 και ήταν κάτοχος πτυχίου εργολήπτου Δ. Εργών Δ΄ τάξεως (Μ.Ε.Κ.).

Διετέλεσε εξωτερικός συνεργάτης σύμβουλος της Ολυμπιακής Αεροπορίας από το 1976, μόνιμος υπάλληλος από το 1981, Δ/ντης των Έργων της Ο.Α. από το 1985 και DIRECTOR O.A από το 1993.

Υπηρέτησε ως Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της ΑΕΡΟΛΙΜΗΝ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. από το 1993 ως το 1996 και εργάστηκε για την κατασκευή του νέου Αεροδρομίου της Αθήνας “ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ” στα ΣΠΑΤΑ με τη μέθοδο της συγχρηματοδότησης (Co-financing), πραγματοποιώντας συνεργασίες με την Επιτροπή Μεγάλων Εργων, την Ευρωπαϊκή Κοινότητα κ.λ.π.

Τοποθετήθηκε Υποδιοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας από το 1996 ως το 1999 και διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Εργων της Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΕΠΑ), αρμόδιος για την Παρακολούθηση (Monitoring) της υλοποίησης του νέου Αεροδρομίου “ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ” στα ΣΠΑΤΑ, σύμφωνα με τη Σύμβαση Ανάπτυξης (Α.D.A.) του Ν. 2338/95 καθώς και για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των αεροδρομίων της χώρας.

Ασχολήθηκε με την εναρμόνηση του Εθνικού με το Κοινοτικό Δίκαιο σχετικά με την εκτέλεση των Δημοσίων Εργων καθώς και με την ανάπτυξη των αερομεταφορών της χώρας, την σημαντικότητα της προώθησης των έργων με συγχρηματοδότηση (Co-financing), ή αυτοχρηματοδότηση (Self-financing). Ειδικότερα για την σκοπιμότητα της ανάπτυξης του Νέου Αεροδρομίου της Αθήνας στα ΣΠΑΤΑ ως συγχρηματοδοτούμενου έργου με σύμβαση Παραχώρησης, με όλες τις παραμέτρους του (αναγκαιότητα κατασκευής-μέθοδο και διαδικασίες υλοποίησης-περιβαλλοντική διάσταση και τεχνικοοικονομική θεώρησή του). Ήταν κύριος ομιλητής στη σχετική διημερίδα του Τ.Ε.Ε. το 1993.

Υπήρξε ομιλητής με ανακοινώσεις σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Συνέδρια (Ελλάδα, Γαλλία, Ολλανδία κ.λ.π.) σχετικά με την ανάγκη δυναμικής ανάπτυξης των υποδομών της χώρας, της σπουδαιότητας της κομβικής θέσης της Ελλάδας και του κομβικού αεροδρομίου της Αθήνας ως HUB για τις αερομεταφορές της Ευρώπης καθώς και τη σημαντικότητα της προώθησης των συγχρηματοδοτουμένων έργων.

Κατά τη θητεία του ως Υποδιοικητής της Υ.Π.Α., τα έργα εντάχθηκαν στο γενικό σχεδιασμό (Master Plan) των αεροδρομίων, με την εκπόνηση και των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) για όλα τα αεροδρόμια της χώρας.

Τα αποτελέσματα από την υλοποίηση των 3 ετήσιων προγραμμάτων συνολικής επένδυσης 200 Δις τότε δρχ. περίπου, στα πλαίσια του πενταετούς σχεδίου, έτυχαν κολακευτικών σχολίων από τους Διεθνείς Οργανισμούς ICAO, IATA, IACAS κ.λ.π. και τον Ελληνικό και Ξένο Τύπο.

Διετέλεσε Ειδικός Σύμβουλος Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. από το 1999 και Συντονιστής Διούκησης των ΕΥΔΕ Αεροδρομίων Νοτίου και Βορείου Ελλάδας το 2000 και 2001.

Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος της «ΑΘΗΝΑ 2004» για τη θεματική ενότητα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ «ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ και ΕΛΙΚΟΔΡΟΜΙΑ».

Υπηρέτησε επίσης ως Βοηθός Διευθύνων Σύμβουλος της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αρμόδιος των Τεχνικών και Επιχειρησιακών Δράσεων, από το 2001-2004.

Αποχώρησε από την ΟΑ λόγω συμπλήρωσης των ετών για συνταξιοδότηση τον Ιούλιο του 2008.

Ήταν μέλος του Τ.Ε.Ε. και του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών της Ελλάδος από το 1971.

Επίσης ήταν μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας της Ελλάδος.

Ήταν παντρεμένος με τη Σόνια Μελετίου και πατέρας μιας κόρης.