Βασίλης Γρηγοριάδης, ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Έφυγε πρόωρα και ξαφνικά από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου 2020 ο Αρχιτέκτων μηχανικός Βασίλης Γρηγοριάδης, ο οποίος είχε διατελέσει και Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του ΤΕΕ.

Ο Β. Γρηγοριάδης, γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και από το 1986 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας Αρχιτέκτων Μηχανικός. Δραστηριοποιήθηκε ατομικά, σε ομάδες μελετητών και με εταιρίες μελετών και συμβούλων μηχανικών, στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Αντικείμενο της ενασχόλησης του ήταν οι μελέτες ειδικών κτιρίων, η αποκατάσταση ιστορικών μνημείων και διατηρητέων κτιρίων, η ανάπτυξη εταιριών, η πολεοδομική νομοθεσία και προδιαγραφές, η διαχείριση τεχνικών έργων κ.α.

Το έντονο ενδιαφέρον του για τα κοινά, την εξέλιξη του κλάδου και τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος, για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές μηχανικών, τον έκαναν να πρωταγωνιστήσει για πολλά χρόνια στα όργανα θεσμικής εκπροσώπησης του τεχνικού κόσμου.

Διετέλεσε:

• Μέλος της Αρχιτεκτονικής Επιτροπής (ΕΠΑΕ) ως εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας από το 2002 έως το 2007.
• Μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Αρχιτεκτονικών Θεμάτων του ΤΕΕ/ΤΚΜ, από το 2010 έως το 2013.
• Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ από τον Μάρτιο του 2014 έως τον Φεβρουάριο του 2017.
• Εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας καθώς και της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ από το Νοέμβριο 2016.
• Εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης.
• Μέλος του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης.

Με ανακοίνωσή του το ΤΕΕ/ΤΚΜ αναφέρει -μεταξύ άλλων- τα εξής:

«Το ΤΕΕ/ΤΚΜ και ο τεχνικός κόσμος της Θεσσαλονίκης, θρηνούν για την άδικη και πρόωρη απώλεια του πολύ αγαπητού συναδέλφου Αρχιτέκτονα Μηχανικού Βασίλη Γρηγοριάδη, τη στιγμή που όλοι ήλπιζαν ότι βγαίνει νικητής από πολυήμερη νοσηλεία και τη μάχη του με την ασθένεια.

Ο Βασίλης Γρηγοριάδης  ήταν ένας συνάδελφος ιδιαίτερα αγαπητός για το ήθος του και το ενδιαφέρον με το οποίο «αγκάλιαζε» όλους τους συναδέλφους που ζητούσαν τη συμβουλή του, ένας επαγγελματίας εργατικός και παθιασμένος για το εκσυγχρονισμό της επιστήμης, καθώς ένας υπέροχος και αφοσιωμένος οικογενειάρχης, για τους αγαπημένους του οποίου είναι δύσκολο να βρεθούν λόγια παρηγοριάς.

Όλοι εμείς, εκτός από έναν άξιο συνάδελφο, αποχαιρετούμε με θλίψη, έναν αξιαγάπητο φίλο».